Yaşarmayan Gözler / Yeşeren Gönüller
Yanmaz mı için,
Ateşe attıkların için…
Yakan sensin,
Sebebi oldun bağrı yanıkların…
Sinesinde yattın,
Yetmedi, yetmezdi de,
Doymazdı çünkü nefsin!
Aldın koynuna ihaneti,
Aldattın, aldın saf gönülleri…
Güldün, güldün umarsızca,
Düşünmeden, akılsızca,
Katmadın hiç hesaba,
Uyandığın yeni sabaha,
Gelmedi, gelmeyecekti,
Sorgulayan sorular kapına…
Kahkahalar attın,
Ah edenlere aldırmadan,
Yanan gönüllerden,
Hep keyif çaldın…
Söyle şimdi,
Senin yüzün mü daha çirkin,
Yoksa için mi..?
Ağlayan gözlere baktın,
Ağlattığın yüzlere…
Şaşırdın, bilmezdin,
Ağlamanın ne olduğunu,
Hiç anlayamadın…
Ama gel gör ki İnsan,
Ağlamadan olur mu?
Asıl ağlamayan gözün,
Haline ağlanır dururdu,
İnsan olmanın bir yanı işte bu!
Yanmaz mı için,
Elinde tuttuğun ateş,
Her yaktığın sinede alevlenecek…
Bir bak kendi haline,
Kalmış ruhun yangının orta yerinde,
Kör olmuş kalbin…
Sanma ki nefsin yalan ikliminde,
Herkes senin emrinde…
Uyan aç gözlerini, aç kalbini,
Olsaydı iki damla gözyaşı,
Ateşler sönecekti,
Hatırlayacaktın insanlığını,
İnsan olmanın yanlarını…
Ya sen kaldır başını,
Nefsin serabından,
Ya bu yalancı hülyalar,
Bitecek bir gün…
Kâbuslar saracak dört bir yanını,
İçine işleyecek, zaman geçmeyecek,
Zamansız bir iklimde saatler susacak…
03/09/09
İzmir
05.05
(
Yaşarmayan Gözler / Yeşeren Gönüller başlıklı yazı
volkan-sonme tarafından
3.09.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
