KÂFÝR

Kâfir, küfredendir bir kere. Haktan ayrýlan sapkýnlýða düþen. Allah’ýn varlýðýný reddedendir. Müslüman olmayandýr kâfir! Ama bu yazýnýn mevzusu sevgili ile ilintili olandýr. Mecazen sevgilidir kâfir, sevdiðine kan kusturandýr. Acýmasýz, zalim kimsedir.

Kâfirliðinden utan sevgili, seviyor görünüp çile çektirmenden utan!

Aþkýndan utan, aþkýna sahip çýkmamandan utan!

Aþka gelelim:

Sana kâfir desem imana gelir misin bu aþkta?

Sevgilidir hedefte olan, saklý olan mana onadýr bu kelimede ayan beyan. Ayrýlýðýyla aþýðýný mahveden, cilvesiyle helak eden, iþvesiyle raydan çýkartan, kahrýyla viran eden, hüznüyle giryan eden, varlýðýyla þad eden yokluðuyla naþad edendir sevgili!

Kâfirdir o!

Zulmedendir sevdiðine, periþan eyleyendir o zavallýyý.

Ah sevgili! Kâfirimsin, kâfi deðil mi bu iltifat! Bu zulme bu kelime anca denk gelir.

Murat odur ki imana gelsin sevgili bu aþkta, demini bulsun, tava gelsin, hizaya… Aþka gelsin ve aþký uðruna tövbeye girsin.

Koþagelsin aþýðýna, oynayagelsin, güle gelsin baharda!

Kâfirliðini yýka gelsin, tertemiz gelsin.

Zulüm bir sana yakýþýr bu kadar, bir cana eziyet vermek de… El ne karýþýr çileye namzet olan âþýk o çileyi veren maþuk! Aþkýn kanunu bu! Ya çekersin ömür boyu ya çektirirsin, ortasý yok bunun.

Sanadýr nidam!

Yürek paslanmadan bir demir sac gibi, kirlenmeden beyaz bir gömlek gibi yüreðinden gelen her ne ise gelsin gayri.

Sanadýr hitabým!

Nedim gibi feryadým var âleme sen çevirmeden beni vereme,

“Tahammül mülkünü yýktýn Hülagu Han mýsýn kâfir

Aman dünyayý yaktýn ateþ-i suzan mýsýn kâfir”

Kalbimden kan çek kalemine mürekkep diye ve onunla yaz ayrýlýðýnýn dilekçesini.

Gözlerimden yaþ çek sözlerine sürme diye ve sür beni gönlünden ötelere

Þýrýnga bakýþlarýnla canýmdan can çek, býrakma ardýnda senden kalacak hiçbir izi.

Bakýþýný dokunuþunu öpüþünü yakýþýný sil gitsin benden.

Can çek ruhumda enjekte yakýþlarýnla. Ne derin bir mana saklý sende, anlayamadýðým, sýrrýna vakýf olamadýðým.

“Müftü efendi bize kâfir demiþ

Tutalým ben O'na diyem müselman

Lâkin varýldýktan ruz-ý mahþere

Ýkimiz de çýkarýz orda yalan” Nef’i böyle yazmýþ biz müftü yerine sevgili diyelim ve anlayacaðýmýz þekle çevirelim þiiri.

Bana kâfir demiþ sevgili, býrak desin. Þimdi tutalým ben de ona Müslüman diyeyim. Yarýn mahþer gününde hakkýn dergâhýnda ikimizde yalancý çýkacaðýz her nasýlsa! diye.

Ah sevgili sana kâfir demek imana gelmektir.

Seni de aþka beklemektir.

Aþký sende bilmektir.