Hayat henüz bir düðüm, yaþamsa sýfýr noktasýnda.

Tüm gücümle aðlayarak selamladým adýma tahsis edilen zamaný.

Sevmesini sevilmesini bilmeden, kýrýlmasýný kýrmasýný tatmadan kucakladým yalnýzlýðý.

Sevincimle emekledim, iþtahla istedim. Titrediðimde üþümeyi, terlediðimde bunalmayý kendi çabamla öðrendim. Dilim yandýðýnda reddetmeyi, ýsrar olursa kusmayý gerekirse kýzaran surat olmayý kendim öðrendim.

Yumuk ellerim pamuk tarlasýna dokunamadýðýnda !

Yalnýzlýðý karanlýktan, korunmayý oyuncaklarýmdan bekledim.

Büyümeyi annemden, özlemeyi babamdan, azarlanmayý dadýmdan,

Okumayý ondan, yazmayý þundan konuþmayý bundan öðrendim.

Hayat neydi sahi ?

Sevinç ? özür ? hüzün ?

Ne zaman zorlasam gözyaþlarýmýn dikiþleri patlýyor.

Hayallerim daha tanklarýn gölgesine düþmeden ezilmiþ,

Muhtýra; önlüðümün ilk düðmesini koparýp beyaz yakamýn kirinde doðarken ölmüþüm geleceðe.

Anlayacaðýn,

Kendime hazýrlanacak zamaným hiç olmadý.

Kimi zaman raylara uzandým herkese bölünmek için, kimi zaman yorulduðum için.

Biliyorum

Biyografim sadece sana deðil bana da  aðýr geliyor.

Sen

Þimdi beþ gün sonra týpký benim gibi tüm gücünle aðlayarak vereceksin turist Ömer selamýný ve ben nerden baþlayacaðýmý inan bilmiyorum.

Kafamýn içinde,

Yaþlý aðaç gibi kendi gövdemde ve kavuðumda prova ediyorum hakettiðin sevinci.

Ama bilmeni isterim ki,

Baban yazýyor, seslendiriyor ve yorumluyor hatta senin için enstrüman bile çalmaya baþladý belki karþýlýklý çalar ya da söyleriz diye.

Ne garip

Gözlerim yine ýslak ama heyecan ve sevinçle sarmaþdolaþ bu defa.

Sevgili Nehir;

Babasýnýn güzel kýzý, þaþkýn ve  birazda duygusal bir baban var durumu idare et olurmu.

Sevgilerimle…

Bülent KAYA

Ýstanbul/10/062013