Yaslandım
gönlüme,
Çevirdim
yüzümü gökyüzüne,
Yaydım
düşleri saydım da paydım yıldızları.
Tualim
gece resmim aydınlık,
Boyadım
gençliği sildim ihtiyar yalnızlığı,
Bilendim
duygusallığı yazdım da baydım karanlığı.
Kim der
ki şimdi taydın hay oldun !
Misket
çukura kasvet kuyuya düşmeden,
Çocuk
büyümez, adam olgunlaşmaz uçurtmalar uçmadan.
Aksini
düşünen zalim kabrini düşünen alimdir dedim,
Musalla
kıran kafir.
Var mı
çiçekten ötesi ?
Sevdinse
kendin özledinse bedenin için,
Ruhun
aç gezdi kalbin bir haber.
Neyleyim
dediğinde ney gibi,
Meyleyim
dediğinde iblis gibi inledin.
Şimdi
Farkında
değilsen öldüğünün,
Kibrin
görsün dostun pişman yüzünü.
Bülent
der ki evveldir ahvalinin sudaki sureti,
Çoktur
örneği edebiyatın, bahtsızdır asırların asaleti.
Geçerken
uğradı şair,
Süzerken
elekten döküldü teri.
Gördü
ki kendinden de tecelli şimdiki çifte yüzü,
Dedim ya
Yaydım düşleri saydım da paydım yıldızları.
Kim der
ki şimdi yaydın ok oldun !
Bülent
KAYA
İstanbul/13/06/2013