Online Üye
Online Ziyaretçi
Gece
Melankolik
Bulutsuz
günün ardından.
Depresif
Sanrıları
resmediyor siyahın yüzü.
Sağa
sola
Koşuşturuyor
yıldızlar,
Kimi
kederli kimi intiharın eşiğinde.
Rüzgar
da iştahsız,
Üzüntüden
olsa gerek hiç esmiyor.
Bu
Geceki
en aristokrat yine yalnızlık.
Mandal
Kıskacında
kırık düşler,
İpte
sallanıyor akıl hastalığım.
Ne
çaresi var sensizliğin,
Ne
de payesi bu sessizliğin.
Bülent
KAYA
İstanbul/23/06/2013