Umudu vuslat olan soğukta bile terler
Kar, tipi yol kapasa aşka engel yok derler
Bir anlık temaşaya fedadır cümle serler
Kuş olup uçabilsem hemen sana gelirdim.
Günlerden tespih dizer aylardan taç yapardım
Zamanı durdurarak kalp kapımı kapardım
Her dönüşte koşarak yine sana sapardım
Çamura basma diye tüm gövdemi sererdim.
Gönlünün havuzunda kendinle hemhal bilsen
Cehenneme razıyım bir kez yüzüme gülsen
Merhamet denizinden tek damla suyla gelsen
Sevincim arşa çıkar mutluluğa ererdim.
İliklerim çok titrer sana her varışımda
Anladım ki uzaksın hayatla yarışımda
Hamur gibi yoğrulup sevdandır karışımda
Dostumun bahçesinde buz misali erirdim.
Güller sehere küsüp bülbül ötmekten solsa
Hasreti dindirmede ömür tek çıkar yolsa
Gidiş geliş eziyet mesafeler son bulsa
Bir yürekten çağırsan bu canımı verirdim.
Cinayetle anılır tarihte zalim kabil
Mazlumları simgeler Adem’in oğlu Habil
Şimdi insanlık için akıyor hepsi sebil
Ferhat yüce dağları ben bedeni delerdim.
15.01.2013
Ahmet Çelik
Ceyhan