Yıllar
Üst
üste,
Binerken
alın çizgisinde,
Çatısı
da çatırdıyor gözlerin.
Dümeni
kırılmadan dizlerin,
Koşmak
gerekiyor sessizlerin arasından,
Alıp
yüreği emanetten uzaklaşmak geceden.
Sallanmadan
bir sandal kalpte,
Açıp
kolları gökyüzüne kanatlanmak yelkenli kuşlar gibi,
Uçmak
yıldızların arasından.
Ömür
Üşürken
takvim yapraklarında,
Omuzları
da düşüyor hayallerin.
Rüyalar
bitmeden yalancı bir uykuda,
Yıkanmak
gerekiyor sabahı çalarak güneşten,
Sarıp
ruhu simitçiden yürümek en sert adımlarla.
Yıkılmadan
bir gönül kaldırımında,
Hatırlayıp
zamanı yakanı su olup aşmak nehir gibi,
Yuvarlanmak
gerekiyor dağların zirvesinden.
Kısa
ömrün uzun hayat aralığında,
Yıllar
Binerken
üst üste,
Yalnızlık
kalmalı altta,
Sessizlik
susmalı, sevinçlerin içinde.
Yoksa
Ne
dümeni kalıyor aklın ne de rotası huzurun.
Bülent
KAYA
İstanbul/12/07/2013