Elveda Çocukluğum
Gökkuşağına merhaba dedim
Bak nasıl da büyüdü bedenim
Artık içim içime sığmıyor
Ama ne yapacağımı da bilmiyorum
Bazen neşe doluyum
Göklere uçasım geliyor
Bazen de hüzünler eser
Karmaşık küçük yüreğimde
Beni en çok üzen rüzgar da
Aile ikliminden esenidir
Beni kucağında büyüten
Ninnilerle uyutan annem
Birden yabancı oldu bana
Sevgi dolu gözleriyle bakan
Şefkati omuzlamış babam
Hep kuşkuyla bakar oldu
Ne olur anlayın sevgili büyükler
Çocukluğuma elveda dedim
Büyük olma yolunda
Düşe kalka yürüyorum
Ellerimden tutun
Buna muhtacım bilin
Yanlışlarımı
Bir gülün dikeni bilin
Dikeni için gülü soldurmayın
Saygılarımla sevgili büyüklerim.
(
Elveda Çocukluğum başlıklı yazı
SeyitAhmetUzun tarafından
19.09.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
