Hiç bir zaman kendimden ve kişiliğimden taviz vermedim, kimseye yalakalık yapamadığım için belki de sevilmedim, vıcık vıcık sevgi sözleriyle karşımdakini kandırmadım, içimdeki neyse dışımada onu yansıttım, hep gerektiğinde susmayı ve arkamı dönüp çekip gitmeyi bildim yüzsüzlük yapmadım, kazanacağım diye entrikalara girmedim...
Kimseyi bana aşık olsun diye, sahte aşk oyunlarına alet etmedim, yeri geldi değmeyecek insanları bile baş tacı yaptım bu da yüreğimin büyüklüğündendir, herkes benim yüreğime sığdıda ben kimselerin yüreğine sığamadım hep bir fazla geldim, insanların beni sokmak istedikleri kalıplarada hiç girmedim, kendi kalıbım bana yeterliydi.
yeri geldi karşımdaki insanı bilerek kırdım sırf yalan söyleyip kandırmamak adına kırdım, ben hep kendim olmayı seçtim başkalarından alınmış bir parça olmayı değil, yeri geldi kötü insanların arasında bulunmamı gerektirdi hayat ama insanlığımdan ve kişiliğimden asla taviz vermedim...
Hak edenleri hayatıma dahil ettim, hak etmeyenleri hayatımdan sonsuza dek çıkardım, hayatta bir tek kendime yalan söyledim, bir tek kendimi kandırdım o yalanıda ömür boyu söyleyeceğim '' Bir gün bende mutlu olacağım'' diye...
yazımı burada sonlandırırken sizlere tavsiyem;
hep kendiniz olun, dürüst olun, belki bir çok yerde kaybedersiniz ama vicdanen rahat olursunuz benim gibi
Vicdanımın rahatlığıyla ve tüm dürüstlüğümle diyorum ki;
SİZ SİZ OLUN....
sevgiyle...
Melike Melis Öneş