EY KEDER

Kopar palamarýmý ey keder,

Ketum yüreðinde tutma beni,

Mükrim ellerinde menekþeler,

Karanfillerle sal suya beni.

Üstüne yok ivecenlikte senin,

Bir derde birini tez eklersin,

Muðlâk cesaretinle mersiyeler,

Soyut resimler çizersin.

Gözyaþýmýn eseri deðil mi bu deniz,

Bu dalgalarýn sahibi sen deðil misin?

Yârimle konuþamamýþken henüz,

Bu zulümden hiç vazgeçmez misin?

Ey keder, çöz prangamý benim

Yârin yüzü narin, yârin yüreði hüzün,

 Hiç deðilse bir kez daha görebileyim,

Ebedi senin olurum, yârin yüzü için

ELVÝN ELVÝNCE

Haziran 2013