Adrese lüzum yok seni bulmam için.  Hüznüm var ya! Gözyaþlarým beni sana getirir damla damla! Sýrýlsýklam bir aþka duçar olmuþum, ýslak ýslak bulurum seni.

Bir kalbe bir aþk düþerse dünya küçülür de küçülür, ufalýr da ufalýr. Sevgili büyür de büyür ve inadýna küçülen bir dünyada büyüyen bir aþkla sevilir.

Aþkýn adresini sormayýn bana, kalbimde sevgilinin yol haritasý var. Navigasyonumda sevgili var, adýný yazmam kâfi! Son ve tek istasyonum O! Ondan sonrasý yok, ondan sonrasý karanlýk ve sonsuz… Sen pusulamsýn.

Adrese lüzum yok seni bulmam için! Dünyanýn en ücra, en kuytu, en  kuþ uçmaz kervan konmaz yerlerine gitsen dahi bulurum seni. En izbe yerlerine dahi demir atsan gelirim sana. En zifiri yerine girsen de ulaþýrým. Sen ýþýðýmsýn.

Sen yoksun diyedir savaþlar. Sen yoksun diyedir katliamlar. Barýþýn ve sevginin egemen olduðu yerlere bakar yine gelirim sana. Ýnsanlýðýn olduðu yerlere bakar yine gelirim. Ýnsanlarýn ayrýma gayrýma tabi tutulmadýðý, açlýðýn ve sefaletin olmadýðý yerlere, bolluðun ve letafetin olduðu yerlere gelirim. Bilirim ki oranýn hayat bulmuþluðu sendendir.

Seni bilen barýþýr, seni bilen mutluluk için yarýþýr. Seni bilen insanlýða karýþýr. Sen barýþýn ta kendisisin! Sormaya gerek var mý? Seni bilen doðayý bilir, temizliði ve saflýðý… Bozulmamýþlýðý, insanlýðý, yakýp yýkmamýþlýðý bilir.

Sensiz bir dünyayý tahammül edemiyorum ki tahammül edilemez olur sahiden. Sensiz insanlarý düþünemiyorum ki sensiz hiçbir þeydirler farkýnda deðillerdir.

Yaþadýðýmýz dünyanýn tek harikasý sensin. Sana seyahatler düzenlenmelidir, ziyarete açýlmalýdýr güzelliðin. Koruma altýna alýnmalýsýn. Baktýkça insanýn içini açan gözlerin, konuþtukça insanýn ufkunu açan sesin, dokundukça insanýn soluðunu kesen elinle sen bir tanesin sevgili! Her bir hazinen gün yüzüne çýkartýlmayý bekler; saçýnýn her teli kaç aþýða ip olmuþtur? Gülüþünün yarattýðý her gamze kaç aþýðýn canýna kast etmiþtir? Her cilven kaç cana mal olmuþtur? Muhasebecin var mý bu aþkta?

Bir þehrin en güzel tarafý sen tarafýdýr, senin olduðun mahalledir, yaþadýðýn sokaktýr ve oturduðun evdir. Þen þakraktýr olduðun yerler, güllük gülistanlýktýr. Huzur mekânýdýr. Bir kalbin delice attýðý ve heyecanýn doruða çýktýðý noktadýr olduðun yer. Aþkýn merkez üssüdür durduðun yer, bir kalbin süveydasýdýr. Sen; aþkýn merkez üssü, bir þehrin kalbi, bir coðrafyanýn baþkenti, güzelliðin cumhuriyeti, refah düzeyinin tavan yaptýðý yersin.

Bir þehrin en güzel tarafý olduðun yerdir. Nerede bir çiçek kokusu varsa, nerede pýrýl pýrýl bir yol geçiyorsa, nerede kuþ cývýltýlarý çoksa postacýya lüzum kalmaz. Sen oradasýn bilirim. Emareler beni sana getirecektir.

Adresin bellidir. Adresine lüzum yok sevgili! Bu coðrafyada bütün yollarým sana çýkýyor. Kaybolmam hiç de kolay deðil!

Diyelim ki bir sokaða girdim; çýkmaz sokaða… Kokun gelir rayiha rayiha, takip ederim ve çýkmaz sokaktan çýkarým.

Diyelim ki yolumu þaþýrdým, sapa bir yola girdim. Saçlarýný görürüm, tel tel bütün þehri saran sarmalayan ipeðimsi saçlarýný görürüm ve tutunurum kalbimle saçlarýna vasýl olurum sana.

Diyelim ki karanlýða kaldým, sesini duyarým o an! Sesin ýþýðým olur, beni sana getiren yolum olur.

Diyelim ki kalbim kýrýlmýþ, tuz buz olmuþ. Yolumu bulamýyorum bu yüzden. Seni düþünürüm o an! Ritmim düzelir, kýrýklýklarým düþer birer kurt gibi tek tek...  Düþümün peþine düþe düþe seni bulurum yine.

Dolaþýyorum sokak sokak, köþe bucak… Gönlüm yâri bulacak!

Bir þehri güzelleþtiren en önemli unsur nedir biliyor musun sevgili? Gözlerime bakman yeterlidir. Sözlerime kanman, bana inanman kâfidir. Belediyeler boþuna süslüyor þehirlerini. Sen gülünce yeþerir otlar, açar çiçekler, mavileþir gökyüzü, cilveleþir kuþlar, berraklaþýr sular. Seni mutlu etmek yeterdir bir þehri güzelleþtirmeye. Sen bakýnca gözlerinin deðdiði yerde gül biter hemen. Bir göze baktýn diyelim o gözde aþk biter. Bir kýraç topraða baktýn diyelim o kýraçlýk yeþilliðe döner. Bir hastaya baktýn diyelim, can bulur o hasta! Bir zalime baktýn diyelim, ölür. Bana da bakmýþtýn bir þehrin en kalabalýk caddesinde. Omzuma çarpmýþtýn bilerek ve ben bilmeyerek sana bakmýþtým. Öncesini ve sonrasýný buna baðlýyorum bu aþkýn! Senmiþsin aradýðým;  bulduðum kaybettiðim, kaybettiðim bulduðum!

Adresini soruyorlar bana. Gülüyorum hallerine. Bana nasip olaný baþkasýna mý vereyim istiyorlar? Seni görüp mutlu olmak bana kýsmetse neden bunu baþkalarýnda da vereyim? Seni gören göz benim olsun, seni iþiten kulak benim olsun, sana dokunan el benim elim olsun. Seni sahiplenmiþliðimi gör. Sevmiþiliðimi bil, özlemiþliðimi tasavvur et, aþkýmý tahayyül!

Adresini soruyorlar bana. Hem güneþ tarif istemez ki! Bakmasýný bilmeyen sana vasýl olamaz. Sevmesini bilmeyen sana ulaþamaz.

Koysunlar beni Yusuf gibi kör kuyulara, salsýnlar diplere sana kavuþmak için. Atsýnlar beni denizlere yunuslar yutsun beni bir lokmada, yine çýkarým ben o midede sana ulaþmak için. Ýmkânsýzý istiyor ve deniyorum, sana kolay yollardan gelmem, sen ucuz deðilsin. Faturasýný göze almak lazým bu aþkýn, giderini, ederini… Mâhým olursun kâh karanlýkta, kâh þemsim olursun aydýnlýkta! Kâh inlerim bu aþkta, kâh sevinirim. Her hâlükârda sen varsýn içimde.

Dar kuyularda sabrým olursun, ateþlerde gülüm olursun, çöllerde mendilim olursun, göllerde sazým olursun, bahçelerde bülbülüm olursun.

Adresini istiyorlar benden. Bakmasýný bilmiyorlar ki!

Bir çiçeðe baksalar mesela, bir bebeðe… Bir gülen yüze, bir gamzeye baksalar, bir iyilik yapsalar, bir güzellik! Dokunsalar hasta bir yüreðe… Ýlaç olsalar bir derde! Demezler o yâr nerde?

Adresini istiyorlar benden!

Vermem de vermem bilsinler!