Düzene Dair
DÜZEN'E DAİR
İnsanlar doğar, yaşar, ölür; bu bir düzendir. İnsanlar sever, sevilir, ayrılır; bu da bir düzendir. Ama, bu düzenin içinde nefes alıp verirken unutuyoruz ki esas olan bu düzeni Düzen'dir. Aslında çok düşünmemek gerek, düzen üzerine; çocuklar gibi. Çocuklar diyorum, belki de bu hayat düzeninin dışında yaşadıkları için bu kadar mutlulardır, ondan bu kadar güzel gülüyordur gözleri, kim bilir... Ben çocukluğumu yıllara kaptırdım. Geçerken aldılar, ben ip atlarken, farketmedim. Ansızın yerimi alıverdim bu hayat düzeninde sonra. Bu yüzden düzen yok diyemem, onun dışında yaşadığımı da savunamam. Lakin ezkaza müdahil olduğum için onu eleştirebilirim, buna hakkım vardır. Doğrusu çok ileri gitmek isterim eleştirirken. Ağır teşbihlere yer vermek isterim hatta. Uzun, noktası olmayan cümlelerime, virgüllerle ayrılmış sıfatlar yerleştirmek isterim. Sıfatlar diyorum, sonrasında "düzen" in geldiği. Fakat lafım, Düzen'e gider de kırılır, incinir diye korkuyorum.
Düzen, yaşamak... Düzen, ölmek... Sevmek mi? O da bir düzen, evet.
Onu bunu bırakın da, merak ediyorum; acaba ne düşlüyordu bu düzeni düzerken Düzen(c.c)?..
(
Düzene Dair başlıklı yazı
Gulyesil tarafından
9.09.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
