Ýyi deðilim ve bu tamamen sensizliðimle alakalý bir durum. Sensiz yapamýyorum, olmuyor iþte! Hep yaðmurluyum Karadeniz iklimine döndüm. Bir dað baþýndaymýþým gibi, bir okyanusun ortasýndaymýþým gibi bir hale bürünmüþüm.

Herkes yabancý, herkes uzak, herkes sen deðil iþte kahretsin!

Aklým fikrim sensin, sarmýþsýn ruhumu almýþsýn canýmý… Hoþuma gidiyor bu senli hal! Ama etin kemiðin deðsin istiyorum bana. Elini tutmak istiyorum gözlerine dalmak istiyorum. Saçlarýný okþamak, kollarýnda uyumak istiyorum. Hiç iyi deðilim ben, biliyorum kendimi… Seni istiyorum manyak gibi…

Seni neden aramadýðýmý soracaksýn. Utanýyorum Papatyam, utanýyorum…

Hemen hemen her gün elim numarana gidiyor, ha gayret ha cesaret diyorum… Ama hep yarýn ararým diye kendimi avutuyorum. Oysa sesin benim sensizliðime ilaçtýr biliyorum. Sensiz bir aným dahi yok, seni düþünmediðim, anmadýðým, hayal etmediðim bir an bile yok! Seni ne olursa olsun sevmekten geri durmam, seni özlemekten alýkoymam kendimi…

Ne oluyor bana anlayamýyorum! Ellerinden tutup býrakmak istemiyorum seni, ama ellerin hani? Dudaklarýndan öpüp baþ tacým yapmak istiyorum ama dudaklarýn yok? Gözlerine dalýp yaþamak istiyorum seni ama gözlerin nerede?

Bu mektup sanadýr Papatyam! Ölsem de sensin yaþasam da sensin tek sevdiðim. Ýlaný aþk diyorsan ilaný aþktýr bu! Aþký memnu diyorsan öyledir yine!

Bir kez olsun çýkmadýn ki aklýmdan! Lanet olsun seviyorum seni. Aklýn alamayacaðý kadar, hayalin yetmez, inanamayacaðým kadar hem de! Düþmüþ olduðum aþk, beni sana deli eyledi.

Bu son yazým olsun diyorum, içten içe yanayým istiyorum. Öyle yanayým ki belki canýmýn külleri duman olur sana ulaþýr. Belki kalbimin acýsý yüreðine deðer!

Herkes sanýyor ki bu adam âþýk, deðil iþte. Senin dýþýnda biri yok olamaz da. Zannedenler olabilir, hissedenler… Gülüyorum onlara seni bilmiyorlar ki, tanýmýyorlar ki! Ve yüreðimin ebedi sahibinin sen olduðunu anlamazlar ki! Ne kadar da sevmeye açmýþým, seni sevince anladým.

Hep bendesin evin yok mu senin Allah aþkýna ya! Yüreðim mekânýn olmuþ, yastýðýn, yorganýn… Çýkma lütfen bu evden, kal ömrümce… Kiralýk deðil, satýlýk hiç deðil… Tapulu malýn senin bu yürek! Bir yatýmlýk da deðil, bir bakýmlýk da, bir günlük de deðil! Bir ömürlük…

Ýyi deðilim, biliyorum. Belki de saçmalýyorum, aþkta olur bu tür vakalar Papatyam hoþ gör beni. Beðenmiyorum halimi. O eski ben deðilim Papatyam! Ahirim sensin diye düþünüyorum. Düþünüyorum kafayý yiyorum. Bir çýkýþ yolu göster, bir kapý aç, bir nefes ver, bir umut ol! Yoksa kafayý yiyeceðim, aklýmý oynatacaðým, canýmý alacaðým!

Daha bir esmerim, daha bir demliyim, daha bir mahzunum! Nutkum tutulmuþ sanki! Tutkum sensin tek!

Canýma kastettiðin yere gidince bakýyorum saðýma soluma, önüme ardýma, burada mýsýn diye… Kocaman bir boþluk hediye ettin bana! Deðdiðin yerden baþlayan bir uçurum açtýn yüreðimde!

Ben seni seviyorum Papatyam, seninle olmak istiyorum. Tenim tenin karýþsýn istiyorum, caným canýna deðsin aklým aklýna bulaþsýn…

Kalemimi kýrmak istiyorum artýk! O yoksa ben niye yazýyorum ki! O okumuyorsa ben neyi kime yazýyorum ki! Dünya âlem sele gitse bana ne? Bana ondan gayri ne var? Kimden hayýr var bana ondan baþka? Susuyorum artýk, içimi cehenneme çeviriyorum. Papatyalar dururken hayalimde dikenleri büyütüyorum.

Güneþ düþse semadan, ay kaybolsa geceden, yýldýzlar aksa yüreðimden ne olacak ki! Yaðmurlar dinse hep toprak kavur kavur kavrulsa yüreðime benzer mi ki? Gözlerim kupkuru þimdi yüreðim çatlak mý çatlak… Ömrüm zehir zýkkým tadým tuzum yok…

Bildiðim tek þey seni sevdiðimdir. Ýnansan da inanmasan da gelsen de gelmesen de sevsen de sevmesen de bu benim gerçeðimdir. Ben hiçbir kimseyi seni sevdiðim kadar sevmedim.

Ve ben iyi deðilim, biliyorum. Ýyi deðilim. Ýyi olduðum tek þey seni sevmemdir. Gerisi benim sancýlý hikâyemdir. Sana merhaba diyorum satýrlarýma son verirken! Umarým ki bu merhaba yeni birlikteliðimize kapý olur Papatyam!