DOSTLARIM

Dünyada gam cefa ile gezdikçe

Halimi periþan gördü dostlarým

Gönlümün dehrine vurup ezdikçe

Gülistân bahçemden sürdü dostlarým

Seyyar Abdâl oldum gör gezmekteyim

Yandýkca lisanen sýr süzmekteyim

Ehilce marifet söz yazmaktayým

Kurþun-i kalemi kýrdý dostlarým

Boynum bükük kaldý gurbette benim

Gönül hayalinde hasrette benim

Yüzüm gülse bari Ahrette benim

Ýrfan günahýma girdi dostlarým

Azrail gelirde ciðer sökülür

Kazanlar kurulur sular dökülür

Baþýma küflenmiþ taþlar dikilir

Beyaz kefenlere sardý dostlarým

Haruni gidince ahdini gütme

Ýç þadýrvanýmdan þerbet pes etme

Mezarýmda aðla amma yas tutma

Kara topraklara verdi dostlarým

Þadýrvan ( kubbeli Çeþme )

Ehil ( ustaca )

Dehr ( devir zaman )

Harun Yýldýrým