Ýsyanlardayým moralim yok, nisyanlardayým aþina olduðum yüz yok!

Kayýplardayým; radyolarda adým anons edilir, gazetelerde resmim çýkar, televizyonlarda haberim yapýlýr.

Bir acayip havalardayým, kimseleri takmazlardayým, her gönle akmazlardayým.

Dehlizlerdeyim çýkýþým yok! Nefeslenemiyorum bir türlü, seslenemiyorum kimseye, bir kaosa uyanmýþ gibiyim. Gözlerim korkudan iri mi iri, ellerim titremekte, soluðum týk nefes, sesim kýsýk! Tüm bunlara sebep yokluðun, her an aklýmda olduðun ve boðulduðum!

Medet, bana bir sen lazým!  Sensizlik fitne fesat dolaþýyor ortalýkta!

Ýmdat, ölüm öncesindeyim, sensizlik canýma kastediyor, yalnýzlýk beni teslim alýyor.

Acil, bana sevgiliyi getirin!

Ömrüm bana mahpus olmuþ, o yâr bana gardiyan olmuþ. Günlerim bitmez, sen hapsine düþtüm düþeli yüzüm gülmez! Tahliye istemem, af asla! Firarin olurum tek, kaçaðýn…

Ýçeride mevsim hep kýþ, üst baþ hep salaþ, zaman durmuþ, akýl ziyan olmuþ, kalp kör olmuþ! Yaþasan ne yazar yaþamasan ne çýkar!

Namým almýþ baþýný yürümüþ bu aþkta! Gülüyorum acý acý! Acýlara gark olan ben, týrnaðý etinden ayrýlan ben, baþý aðrýyan ben, kalbi tekleyen ben! Cefayý çeken ben, çilekeþ olan ben, dertlere müptela olan ben, hep ben, tek ben, yek ben!

Aþkmýþ bütün dertlerimin müsebbibi. Haberim yok!

Bilmezlerdeyim. Hiçbir caddede sesim yok, hiçbir yolda izim yok! Bakýþým kalmamýþ hiçbir gözde, bu yaþamda bu yaþýmda tadým tuzum yok! Yoklar dergâhýndayým, terk i terkteyim her þeyi, terki terkteyim herkesi.

Þen deðilim eskisi gibi! Saçlarým siyah deðil, karlar düþmüþ þakaklarýma, çizgiler derinleþmiþ alnýmda, gözlerim yorgun bakmakta, kalbim týkanmakta, beynim daralmakta! Baþým bozuk bu aralar, moralim… Caným zehir zýkkým, iþkencelerdeyim sensiz ortalýklarda, nerede akþam orada sabah tavýrlardayým!

Ahmet Arif gibi “Ne Ýskender takmýþým, Ne þah ne sultan” þehre dalmýþým balýklamasýna. Protokol listemin en baþýna seni oturtmuþum, sevmiþim buðdayý sapýndan ayýrýr gibi, tohumu topraða serper gibi sevmiþim hem seni. Yakasýný tutmuþum þehrin ve haykýrmýþým: “Ya sen beni yutarsýn ya da ben seni yutarým! Ortasý yok bu iþin!” demiþim.

Hükmediyorum aþklara, sevdalara kastediyorum. Nisyanlardayým, maziye dalmýþým alýklamasýna. Resmediyorum iç acýlarýmý toplayarak, hiç ediyorum.

Eþkýyalýk bana kalmýþ, serkeþlik, avarelik… Nerde bir çöp varsa bana benziyor. Þehrin tüm atýklarýný topluyorum. Kusmuklarýný gececilerin, haykýrýþlarýný sarhoþlarýn. Bir baþýma meydan okuyorum aþkýna! Polisler peþimde, jandarmalar, istihbaratlar; hepsini sen takmýþsýn ardýma. Seni sevmek ne büyük bir suçmuþ, þimdi anlýyorum.

Baþým duman mý duman halim yaman mý yaman! Dolanýyorum pervane misali etrafýnda nerde sabah orda akþam!

Ýsyanlardayým aþkýnýn!

Ayaklanýyorum bir sabah sana yürüyorum sloganlarýmla. Militan bir aþkýn fedaisiyim, illegal bir sevmenin ta kendisiyim. Öleceksem sen yoluna öleyim, hapse düþeceksem sen uðruna düþeyim. Tek senin peþinde olayým, peþin sevilmiþ ve kalbi tek kerede onun ellerine teslim edilmiþ bir aþkýn yýlmaz savaþçýsýyým.

Teslimim can iledir. Alýrsan eyvallahým olursun, helalin olurum.

Baþkasýna býrakmam yüreðimi, sensiz zaten yaþamýyorumdur.