BİR MUHAYYER GECE

Bir muhhayyer gecede, 
mumları söndürmüşüm, 
Sensiz kalan gönlüme çalmışım karaları
Ne yapsam ne eylesem
Hiç bir şey onarmıyor, 
açtığın yaraları


Unuttuğum o gözler, 
Ay ışığında canlandı
Hatıralar raks edip, 
Damarımda kanlandı
Dargınım gecelere, 
Sensizlik kokuyorlar
Hüzünlerimi alıp, 
Kalbime dokuyorlar


Öyle özlemişim ki buram buram kokunu
Her şarkı namesinde, anıyorum adını, 
Bestekarı sen olan, güftelerin notası
Alıp da götürüyor, unuttuğun bu kadını


Söyle bana sevdiğim
Gurbette mutlumusun
Sana atan bu kalbe, deli gönlün kaymaz mı?
Bir gün olsun düşünüp, yarim diye sormaz mı?


Mehtaplı gecelerin sadece adı kaldı
Ne yakamoz ne deniz, umurumda bile değil
Sıcak öpüşlerinin, sadece tadı kaldı
Senden başka kimseye, 
asla etmedim meğil


Sözü yaşlı, yorgun şiirler
Damlıyor kalemimden
Bir gün dönersin diye, boşuna bekliyorum
Kan damlasa ne olur? 
Vuruldum yüreğimden...


Melike Melis / İstanbul

02 Ekim 2013



( Bir Muhayyer Gece başlıklı yazı Melike MELİS tarafından 3.10.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu