Bakma öyle garip, biçâre, üzgün
Kasveti kalbinden yıkıver gitsin.
Hakk yolun yolcusu olur mu bezgin
Umut deryâsına akıver gitsin.
Sanma ki sen mutsuz, herkes bahtiyar
Gülmeyi bilenler olmaz ihtiyar
Deme ki tek çare ölüm, intihar
Urganı cebine sokuver gitsin.
Ölçüyle verilmiş nefesin, aşın
Birgün elbet uçar can denen kuşun
Lâkin henüz erken, daha genç yaşın
Ye'sin çırasını yakıver gitsin.
Gördüğün serâbı zannetme sahi
Tek gerçek, hakikat ölüm, vallahi
Deme ki biter mi; çöllere dahi
Lâle, gül, sümbülü ekiver gitsin.
Çekilmez olsa da bu dünya, hayat
Kahır virüsünü sök içinden, at
Buyur dendiğinde edilmez inat
Dostun sofrasına çöküver gitsin.
Zehir zerk etse de bal kâsesine
İmân panzehirdir nefs hilesine
Aldırma şeytanın vesvesesine
İçinden "Lâ havle" çekiver gitsin.
Yüzün gülmese de kaderden yana
Anlam yüklemeli geçen her âna
Gönül otağımda taht kurdum sana
Buyur, gel! Tacını takıver gitsin.
Tüm dostlar cem olmuş, bir sensin noksan
Neyleyim siteyi, sen burda yoksan
Bayram edeceğiz ortaya çıksan
Lutfet de sayfama bakıver gitsin. :)
Mecit Aktürk
