Online Üye
Online Ziyaretçi
Fakir..
çök dese de bazen
kader, direnmektir asıl hüner
Her dert er-geç birgün diner, bâki değil hiç bir keder!
Yeis umuda
mızraktır; keder, kasvet kalpte kirdir.
Kim ki umuttan uzaktır; bil ki bedbahttır, fakirdir.
İnananda
olmaz telaş, bir Allah´a eğmeli baş
Dâim nefsin ile savaş,
gönülden gönüle dolaş
Her
selam ilk basamaktır; dostluk ne güzel fikirdir.
Kim ki dostlardan uzaktır;bil ki
bedbahttır, fakirdir.
Bak
âleme, geze geze, gözler göre, gönül seze;
Dil söyleye, kalem yaza, kalp büyük
bir nimet bize...
Nefret
mü’mine yasaktır; aşk muamma; hoş bir sırdır.
Kim ki sevgiden uzaktır, bil ki bedbahttır,
fakirdir.
Desem
sana; bak çevrene! En zor yetişen meyve ne?
Gerek var mı düşünmene? Neşe katar hep
neşene.
Zinâ
edebe tuzaktır, evlat, ziynet, gözde ferdir.
Kim ki evlattan uzaktır, bil ki bedbahttır, fakirdir.
Akar
bazen gözyaşımız, ağu olur her aşımız
Diz arar dertli başımız;
O, bizim can yoldaşımız...
Ana
evlada kucaktır; onsuz gönüller kabirdir.
Kim ki anadan uzaktır, bil ki bedbahttır, fakirdir.
Mü´minlerin
gülüdür O, Rabb`in en has kuludur O
Ümmete dost elidir O, bir edeb timsalidir O,
Tek
günahsız; pir-ü paktır, hep özlenen misafirdir.
Kim ki Resûl´den uzaktır, bil ki bedbahttır, fakirdir.
Bir "O" Kadîr-i Mutlaktır! Allah´tır,
Hüdâ´dır, Hakk`tır
Rahman, Rahim ve Rezzak´tır;
Rabb’imizdir, birdir, tektir
İmansız
gönül kuraktır, kalbin cilası zikirdir.
Kim ki Rabb’ine uzaktır, bil ki bedbahttır, fakirdir.
Mecit
AKTÜRK