Gülüşünden ne fayda gördümki,
Sızlayan kirpiklerinden medetim olsun ;
Canları yiyen toprak gibisin gönlümü kemiren.
Eskiden bir eyvahım vardı aman dileyen,
Dilenci eyledin “Allah- ı dilinden eksik etmeyen..
Şimdi kor olsan hangi ciğer yanar,
Hangi mide sindirir köz kalsan.
Her gece en derin yerinden içiyorum yalnızlığı,
Küllüktür sevda felsefen nazarımda / bandıkça banasım,
Sandıkça yanılasım, yanıldıkça ölesim var her nefeste.
Konuşturma beni / ey
yar sandığım,
Dilimdeki edep, yüreğimdeki merhamettir sessizliğim;
Düşmeyesin yıldızın gölgesine, mehtabımdır ışığı yüzüne
düşüren.
Uzaktan halimi,
Rüyada cemalimi soran bir sevgiliye ne gerek sevmek,
Şiirlerde ölen, şarkılarda namazı kılınan yürek benim.
Masada kalan hesap olmuşsa şu kalp,
Gözlerimdeki yaş bahşişidir, sana giden aykalarımın.
Konuşturma beni / ey yar sandığım,
Yorgunluğuma meze olan / kör balığın kılçığı bile
adisyona girdi de,
Sen hangi kadehte eridin / ikram sayıldın.
Bülent Kaya
İstanbul/09/10/2013/02:37