Postmodern Ölüm
Korkuyorum
ben
ki
Cilbabsız eşgaline kaç kere dokunmuştum ölümün
Kıyamdayım
kıyamın kıyısında
ölümle yaşam arasında
bağrıma çöreklenmiş
korkuyu yutkunamıyorum
ugulduyor kulaklarımda
Allahım
korkuyorum
üşüyorum
terkine alışamadığım
yürek sancımın
soğuk terindeyim
ceset kokuyor heveslerim
gök siyah şalını
örtünce üstüne
kapanmamış her yara sızlar
gece derin uzuyor uzadıya
insanı delip geçiyor
alıp götürüyor
kısa metrajlı rüyalara
biz
ki
aşk dedigimizin
bizi tenhalaştırdığını
göremiyecek kadar
körleşmiştik
oysa
ölüm olsada sonu
sevmiştik
Ruken
(
Postmodern Ölüm başlıklı yazı
Ene Araf tarafından
12.10.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
