Unuttuğum 
bir zaman dilimiydi
gel gitler yaşadığım
umutsuzluk özlemlerinin 
tam göbeğindeydim





hayat
yaşamak dediğimiz
nefes alıp, verdiğim
ve
bu döngüde sadece
dönüp durduğum
mizansal boşluktan başka
bir şey degildi





sanki
yerin kulakları değil de
bir de dili olsa
anlatacaktı 
üstünde gecelerce voltalarımı




belki
duvarların olmalıydı dilleri
laflamalıydı
acı haykırışlarımı 
amma
yine de anlayacak kimseciklerim 
yoktu ki 




bilip de görenim
görüp de bilenim yoktu sanki
oysa
yanaklarım üşümesin diye değildi
gözyaşlarım




araftayım
iki bilinmezlik arası
ne cennette
ne de cehennemdeyim
futursuz bir bekleyişin içindeyim
hiç bir mutluluğun rafında kendime
denk gelmesem de





hiç bir hikayede 
başrol olmasam da
beklemekte özlemlerim
belki
bir gün biter bu sukut
ve 
araf
 
 
 


Ruken
( Araf başlıklı yazı Ene Araf tarafından 21.10.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu