dün gece hep seni düşündüm
dar geldi odalar kendimi sokağa attım
gece karanlıktı,etraf sessiz
gökyüzünde yıldızlar bile yoktu...
işte o kadar her yer kimsesiz
aklıma bir sözün geldi
çık bak bakalım ay var mı bu gece
bakalım ikimizde beraberce
usulca güldüm sözlerine
ne ay vardı ne de sen
kayıplardaydınız gene
yürüdüm hep yürüdüm
kimsecikler yoktu karanlıklarda
adımladıkça ben sokaklarda
yer inledi ben bastıkça toprağa
sertti adımlarım,düşüncelerim fena
kızmıştım ne de olsa ben sana
yoruldum,oturdum bir sokakta
kapanmak üzere olan bir cafeye
el ettim bir garsona
dedim ne varsa getir bana
içtim,içtim,ne geldiyse içtim
elime zehir verseydi hani
hayır içmem demezdim
gece karanlıktı,sokak ıssız
kafamda türlü düşünceler
hep seni düşündüm durdum
gözlerim kapandı usulca
kucaklamış garson beni
bindirmiş usulca bir arabaya
göndermiş evime beni
demiş gecenin bu saatinde
çıkmasın bu kadın hiç sokağa
hiçbirşeyden hiç haberim yok
işte o kadar bozgunum ben bu ara
candan
11.ekim.2013
cuma-izmir
