Geriye Ne Birsen Kalır Ne De Aydın
Tanrının
çocuklarından doğan doğum lekeleri ,
Her biri istiflenmiş bir gölgenin muazzam
açlığında,
Bir kelebeğin ölüm yıldönümü ,
Veya ne fark eder bir babanın münzevi bir
hayattan kopartılan evladı,
Ya da, bir genç kızın intiharı...
Uyuşturucusu önce beynine saplanmış olan
paronayak tümce , yaşamın hazin sonuna doğru kanat çırpan martı sesleri , gider
ayak yaklaşan adımların çıkartığı o korku dolu anlarda kapının arkasına
saklanarak kalp atışlarını sayan , ellerini göğsünde kavuşturmuş , zamanın geçmesi için dua eden körpe bir vücud
dayalı o kapıya ,evet o kapıya ! Sıradan mevsimler geçiyor. Aralık, Eylül,
Ekim...
Ve
sonunda kışın habercisi, karların altındaki çamura bulanmış yemyeşil ölü
çiçekler, yeniden hayat bulacaklar ilk'baharda , ya da fark etmez nisan'da, son
bulacak haziranda , Eylül'ün bitiminde ellerime tutuşturulmuş bi papatya ,
beyazlarında ben , tekrar saymalısın diyor. Şimdi elimde kalan son bir
yaprak,onu da yağmur ıslatıyor. Ellerimden yere düşerek yırtılan ,beyazı çamura
bulanan son papatyamdı. Önce "sen" ardından kaldırım kenarından
geçerek üstüne basan insan topluluğu! Ses tellerime düşen sessizlik,ellerimde
şarkımızın notaları, dilimin ucunda ayrılık masallarını dillendirerek bir sürü
yalan çarpıyor rivayetlerime,göz sancılarıma doğuyor yağmurlar.Kirpiklerimde
muhafaza ettiğim, düşürdüğüm, boğarak uyandırdığım anıları, istemeden gözlerime
değen yüzün, isteyerek güldüğüm bir fotoğrafına, saydığım günlere, gelmediğin
dünlere, gelemeyişlerinin yarınlarına ama olurda dönersen son'bahar arifesinde geriye dönüp baktıkların arasında ne 'Birsen'
kalır ne de 'Aydın'. Öylece unutulup
giderler. Sonbahar yaprakları arasında kayboluruz.Sen başka aşklara rivayet
ederken ben sesinin hayaletiyle beni büyüten bu şehre ithafen belki bir şiirde
rastlarız birbirimize yada tekrardan ağaç dökümünde sesinin cızırtısıyla bana
tanık eden bir adamın gölgesiyle yaşarım bu uçsuz bucaksız kentte.Veya
yağmur yağarken pencereden süzülen
damlaların arasında buluşarak süzülürüz cam kenarına kim bilir. Ardımda çoğalan ölüm şarkılarıyla tekrar hatıralar canlanır
gözlerde kim bilir.Çok fazla konuştuğumu biliyorum ne olursa olsun bu Eylül
ortasında kalbim kırık.Hissettiğim en iyi yer bir şiirken başka bir yazıda
görüşmek dileğiyle , şiir kadar hoş'ça
'Kal' sen.
(
Geriye Ne Birsen Kalır Ne De Aydın başlıklı yazı
Eylüll tarafından
13.10.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.