Online Üye
Online Ziyaretçi
Tan doğarken tükettim kalan son umudumu
Udumun nağmeleri hüzzâma esir şimdi.
"Kimdi? "diye sormayın, bozan, ağız tadımı
Feryâdımdan anlayın; âşikâr her sır şimdi.
Kararıyor her
taraf; sabahı yok gecemin
Mecnûn'um çölde gezen, el bende ar arıyor.
Mevsimler kışa
yazdı; donu var her hecemin
Hicrân nedir bilmeyen
sinemde kar arıyor.
Acımaz zannediyor,
aşk oduna düşmeyen
Yangın yeri
yüreğim; dinmek bilmiyor ayaz.
Aşk iksir deseler de kâbusa dönüşmeyen
"Ah"
edip inler miydim olsa idi acım az?
Bir zamanlar gül kokan otağ iken, sarayken
Yıkıldı, harâb oldu; gönlüm artık bir enkaz.
Bahtıma doğan güneş, gecelerime ayken
Ecelim olan Ey Yâr! Mezarımı da sen kaz!
Mecit AKTÜRK