Sen yeryüzüne küstüğünde
Ben gökyüzünü maviye boyadım
Bulutları astım pamuk tarlası diye hayallerine
Hatta durgun denizler donattım
Martı çığlıklarıyla dolu
Bahanesi olmasın diye aşkın
Büyücek bir tuvalde
Yeşil gözlerinde mevsimlere
Çiçekler tomurcuklandı isimsiz
Bir yağmur damlası öldü mesela
Papatyaya can verirken
Önün sıra kuzular meleşti çimler üzerinde
Kelebekler kanat çırptı
Sonsuzluğa
Hâlihazırda her mevsime denk düşer özlemler
Sonbaharda hüzün olup yağarken
İlkbaharda çiçeğe donanır dallarımız
Zemheride buz tutsa yüreğimiz
Anıların alevinde ısınırız yanarız
Hele yaz aylarında geldiğinde
Gümbür gümbür sevda dolar ağaçlarımız
Bu yüzden
Özleminin beni dağıtan ikliminde
Ansızın düştü dilimden kelimeler
Âdem Efiloğlu