Alıştım Yalnızlığıma
Yaşadıklarımdan
öğrendim ki
Hayatta tek
dostum yalnızlığım olmuş
Alıştım
artık gidemediğim her yerden
Yalnız
dönmeye…
Bütün
sevdiklerim, sevenlerim terk etti
Sen terk
etmedin beni ey yalnızlığım…
Ey yalnızlık
bırakma beni tek başıma,
Nereye
gidersen götür beni de yalnızlığına
Çok kötüdür
benim yalnızlığım…
*Sevişmek ne
hoş olsa da yıldızların altında*
*Gökyüzünde
yalnız gezen yıldızlar
Yeryüzünde
sizin kadar yalnızım…*
Bütün
sevdiklerim, sevenlerim terk etti
Sen terk
etmedin beni ey yalnızlığım…
Bu yürek
hangi yangınlara alışmadı ki
Alışır elbet
yalnızlığa da…
Baş
edebilirim belki yalnızlıkla, çekilirim köşeme
Asıl
sensizliktir canımı acıtan…
Tek vefalı
dost senmişsin ey yalnızlık
Bir tek sen
terk etmedin beni…
Hasretlerimi
özlemlerime ısmarladım
Hüzünlerimi
hazanlarımla dağladım
Yalnızlığımı
umutlarıma bağladım
Her şey
sizin olsun
Bana ölüm
yeter, ecelimi verin…
Gülmedim
hiç,
Her şeye
inat ağlamak istedim.
Dayanamadı
gökyüzü yalnızlığıma
Ağlamaya
başladı bana
Benim
ağladığımı kimse görmedi
İçimdeki
sızı dinmez, saatlerce dinledim
Yalnızlığıma
yenildim
Havada bir
şeyler anlatan sessizlik hâkimdi…
Gözlerimden
akan yaşların, yüzümde can vermesinden sonra
Hiçbir şey
hissetmedim,
Yalnızlığım,
çaresizliğim ve çıkmazlarımdan başka.
Alıştım
yalnızlığıma…
//Yalnızlık tek kelime ile sensizlikmiş bunu anladım//
Mustafa KARAAHMETOĞLU
01.11.2013
(
Alıştım Yalnızlığıma başlıklı yazı
Mustafa Kara tarafından
6.11.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
