Aylardan Kasım
Bir şarkı gibi notalarını çalıyorum aşkının
Seni giyiniyorum üzerime
Yeşil tonlarına belenip sıradağlarının
Bir ömür tutuşturarak ardından
Bulut gözlerinde sönmeden karanlık
Her vakit bir Züleyha olup
Uyurken yüreğimde
Aylardan Kasım
O gece anlıyorum
Sicilime sen yazılışının cefa yolculuğunu
Ümit vuslatını soluyor
Yıllar kovalıyor aşkının nöbetini
İnanmazsın beni tanımayan cümleler bile
Halime ağlıyor
Aylardan Kasım
Senin için tüm yıldızlar
Hatta samanyolu
Adınla ışıl ışıl yanıyor
Gölgelerin üzerinde sekiyor kalbim
Kalemler bile adını adımla yazarken
Bir şair şiirin simyasını çözüyor
Acıyla kıvranırken mısralar
Aylardan Kasım
Yüzü utangaç meczup iniltisi yüreğim
Seni sevdim diye harfler tebessüm ediyor
Gecenin efsununa takıldığında bakışlarım
İsrafil efil rüzgarlar gönderiyor
Sanki Bedir’de toz toprak saçların
Yusuf olup ellerim
Gel…
Gel diyor
Aylardan Kasım
Ay yüzüne düştüğünde
Sen en büyük sır
Seni anlatamaz kelimelerim
Yazabilsem bin asır
Bırak gökyüzünde özgür kalsın yıldızlar
Bırak yansın kalbim aşkınla tutsa da nasır
Aylardan Kasım
Sonsuz bir zamana yazdılar adımızı
Adımız eskiydi
Eskimezdi aşkın yazgısı…
Âdem Efiloğlu
11 Kasım 2013