Ve Kuşların Sapan Değmemiş Kanatları Vardı..
Benimle konuş, köşe başı rastlantıları gibi tüm karşılaşmalarımız..mutfaktan çıkarken sen, odama doğru yürüyorum ben.. salonunda ne yaptığını merak ediyorum sonra yada kapı eşiği yalnızlığımda ter içinde kokusunu duyuyorum evinin ki gözlerini kaçırıyorsun/ gözlerimden..boynumun altını teğet geçiyor bıçkın bir nefes..derken iyi olan hep ben oluyorum, çıkmaz sokakların yaşama telaşına rağmen ve sen hep aynı kalabiliyorsun demek/ne güzel..bana kaotik yasalardan/denklemlerin mekansızlığından bahsetme sakın..alt dudağını emme/oynatma parmak uçlarını ve yüz kaslarını..cevabını bilmediğin bir soru/nun gölgesi düşmüş yüzüne ki uzattım elimi ve avuç içlerimi/tut..salona götür beni ve oturalım koltuğa sor/nasıl olduğumu, neler yaptığımı ve olmak istediklerimi..ben bir hastayım sen ise doktorum ki umutları kırılmış bir anne ve yüzüne tedirgin merakların maskesini takınmış/aşkların en ideali biliyorum/unutmadım ezberledim..iki yabancı falan değiliz asla..bir yerlere sakladık/saklandıközürlü öğrenme çabalarımızı ki elma ve armutlara inat çıkmadılar ve biz anlamadık/ağlamadık sadece kaybettik yaşadığımızı sandığımız/inandığımız şeyi..
bizi
bir hissi
hiçi
işte sırf bu yüzden bir kedim olmalı diyorum/tüm suratsız hallerine rağmen veya deniz kenarında bir kasaba maviye hasret/kurgularımın derinliğinde ki iyi bir senarist olamadım lakin asla geç kalmadım hiçbir harfine ve sen iyi bir şairsin/gizliözneli mısralarının derinliğinde..kabul ediyorum/senden ve herkesten bir şeyler saklıyorum/kapatarak gözlerimi ve açarak sana bir yerlerde oluyorum/ıslak..bir nota bulup gülüm/süyorum ve bir kare/iz düşümü, kasıp kendimi/utanıp, bir şiir okuyup çok uzağına düş/üyorum..tüm bunları kabul ediyorum/değiştirilemez sonuçları gibi boşluğunun ki sen değil miydin? Anlamı sen ki bir boşluk/bir eşya/ zaman değilsin..sen, vazgeçilmez bir dürtü/bir veba/ne zaman parmak uçlarımı soksam yüreğime yeni bir şiir yazıyor buluyorum kendimi/siyah sayfalarda saklamak için…pişman değilim asla..çokça canımı acıtıyor/ zaman alıyor ama pişman değilim..ölümden bile bahsedebilirim sana hiç utanmadan/ ayrılıklardan ki yıllar geçti
kıyam
ıslık
ve surf
kulak mememden içeri çığlık ve derin ses/sizilik işte sırf bu yüzden d-üşüyorum sana..
ve sana/savaşların/intikamların..küresel tekil yalnızlıkların soğuk/buz tutmuş yanlarından
ama derinsel değil..yüreğimdeki çocuğun/umudun mavi tarlalarından ve kuşların/sapan değmemiş kanatlarından/dağların zirvelerinden/ırmaklardan ve sudan yüreğimdeki ütopyadan kızarak/bağırarak ve severek kadınım gibi yazıyorum şimdi..
(...)
(
Ve Kuşların Sapan Değmemiş Kanatları Vardı.. başlıklı yazı
kuytular tarafından
11.11.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
