Akışına bıraktığım çok şeyler oldu
Sıkı tuta bildiyim göz yaşlarımı
Hesaba almadan.
Şimdi saatler
Bir ömür geçiyor umutlarımı.
Eyvallahım var söylüyemem doğrusu
İmtihan misali bir ömüre.
 
Hikayemin en kötü yerindeyim,
Kalem olsam yazırdım elbette yenisini
Eskidenkalma düşlere kapılmadan.
Ne ben fazla inanırdım samimiyete,
Ne bir ayrılık olurdu bu hikayede.
 
Önceden öğretirdim yaşamayı kendime,
En azından göze alırdım
Beyaz gülün siyah gölgesini.
Ciddiye alırdım
İlk defa geldiyim bu hayatı,
En iyi hatiralar el sallardı
Son gidişime.
 

( Kalem Olsam başlıklı yazı Huma tarafından 4.12.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu