Þu 1: Mekanik bir kol saati aldým. Fakat her seferinde aynýsý oluyor. O ilk ayarlamayý yapýyorum. Saniye çubuðu dönmeye baþlýyor. Ama bir türlü gözümü o çubuðun üstünden ayýramýyorum. Çünkü ne zaman ayýrsam o çubuk duracak ve hareket etmeyecek diye düþünüyorum. Dakikalar geçiyor.

Þu 2: Benim zamanýmda ortaokulda kalma yok diyorlardý. Külliyen yalan. Ben nasýl kaldým o zaman ? Neden senelerdir ayný sýnýftayým ?

Þu 3: Çocukluðumdan beri bakkallara ayrý bir saygý duyuyorum. O dükkanýn içindeki her ürünün fiyatýný bilmeleri, bana eskiden beri çok bilgece geliyor. Halbuki ne alakasý var diyebilirsiniz. Tutan mý var?

Þu 4: Beslenme çantasýyla yalnýzca bir ay kadar falan bir münasebetim oldu gençliðimin gençliðinde. O da zorla oldu. Herkes beslenme saatinde çýkarýyordu çantasýný, seriyordu mendilini besleniyordu güzelce. Ben ‘’çocuk muyum lan ben’’ diyordum. 7 yaþýndaydým. Bugünkü zayýflýðýmýn sebebini, çok iddialý olduðunun da farkýnda olarak bu münasebetsizliðe baðlýyorum.

Þu da 5: ‘’Ýçinde sakla. Taþýrma. Bu hasbelkader yaþamanýn anlamsýzlýðýný. Sonra birine ihtiyacýn olduðu duygularý unutturacak. Sýrýtarak sevginin pratiði sakladýðý. Býrak duygudur bu. Ýçine kaçýnca kafaný karýþtýrýr. Mistik boklar bunlar. Mistik boklar.’’

H. Barýþ Beledin

ruveranva.tumblr.com