Sessiz kalan yerleri þiirlerimizle konuþturmalýyýz ve sessizliklere renk vermeliyiz. Sessiz kalan sessizlik, sonsuzluðun karanlýðýna mahkum olmuþ demektir.
Gönlümüzce uyandýrmakta olalým þairlerim.
Gönlümüzce renk verelim sessizliðin mahkumlarýna, verelim ki zengin ihtiþamlý duyarlýlýða kavuþarak, eriþilmez olsunlar. Sönmez olsunlar sevgisizce, yerini sevgiler alsýn sessizlikler.
Yazalým, yazdýralým can-ý gönül dost kalemlerimiz. Zenginleþiversin birden, ihtiþamýna kavuþsun herþey, sessizlikler içerisinde kalan heryer ve her köþe bucak renklensin yazdýklarýmýzla konuþsun sessizliðin aksettiði günde, gecede, yýlda, asýrlarda.
Gönül verelim zenginler olan sözcüklerimizle, þiirlerimizle, yazýlarýmýzca ve öykülerimizce zenginleþtirelim þair dünyam. El verelim, gönül verelim, köþe bucak sessiz kalan sessizliklere.
Verelim gönlümüzü, verelim duyarlýlýðýmýzý, verelimde kalmasýn geride herþey, eþitlik yaþansýn, haksýzlýklar bitsin ki kalmasýn dertli kederli her köþe bucak. Kendimizce zenginleþtirelim dostlar, gönlün eskitmeyen þairleri kendimizce ve kendinizce zenginleþsin heryer.



~~ Mehmet Taþ ~~