Küçücüktüm tohumdum
Bir bulutun gözyaşıyla
Hayatın iplerine tutundum

Ayrıldık hüzün dolu yürekle
İnsanlığın yaralandığı şehirden

Az sonra Güneş Teyzem göründü
Bir okulun üstünde gülüyordu
Ellerini uzatıp sevgi oluyordu
Çocuklar tebessümünde oynuyordu

Çocuklar hep birlikte şarkı söylüyordu;
“Yaşamak güzeldir güzel annem
Sevgindir her derde merhem
Gül ki hep birlikte gülelim
Lösemiyi beraber yenelim”

Umut yeşermişti bir gülün kokusunda
Çocuklar sevinçle oynuyordu
Kalbe takılan diken soluyor
Yüzlerdeki maske çıkıyordu

Baharı yaşayan gök gözlü güneş saçlı bir çocuk
Bir kelebeğe şarkı söylüyordu
Melek kardeşim duramadı yerinde
İniverdi usulca çocuğun kalbine
Sevinçten ağlayan Beyza’nın gözlerinde
Gökkuşağı canlandı birden bire
Çocuklar koştular neşe içinde
El ele tutuşup şarkılar söylediler

Beyza da dayanamadı bu güzel resme
“Beni de al ressam amca bu güzel çerçeveye” dedi
Çocuklar sevinir de Çiçek Kız hiç durur mu?
Bıraktı kendini sevgi bahçesine
Oynadılar, doyasıya eğlendiler

Yorgun ama mutlu bir yürekle
Uzanıverdiler umut çimenlerinin üstüne

Güneş Teyzemin gözleri yaz olmuştu
Meyveler olgunlaşmış göz doldurmuştu
Çocukların yüreği sevgi dolmuştu

Meyvelerin içinde en güzeli
Umut ağacında yeşeren sevgiydi

Bütün çocuklar sevgiye muhtaçtı
Bu ağacın meyveleri ilaçtı
Güneş Teyzem sevinçle gözlerini açtı
Hastalık tüm çocukların kalbinden kaçtı

( Lösemili Merhaba Dedi Bahara başlıklı yazı SeyitAhmetUzun tarafından 7.10.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.