Düþüncelerimin atmosferinde, güneþ yakmalarýnda,         

Kýzaran umutlara, gölge bulutlarýný aradýðým günde,

Kýtalar arasý koþturan  tay misali terli biri olsamda,

Seni sevmemeye küskünüm, dargýným iþte bu günde…

Cam kavanoz içindeki,  aþkýmýn bileþenleri, saklýlar,

Karman - çorman haldeler, çözülmeyi beklemekteler,

Hesapsýzca yorgunum, dinlenmeye kamelya görmem,       

Yetmiyor sinem içine, solgun kardelen eklemekteler…

Gamzelerin albenisini, dahice birleþtiren yanaklarýn,

Patiska üzerinde desenler gibi, ahenkli, farklý duruþ,

Ýlk görüþten itibaren, insan baðlanýyor, durulmuyor,

Ýnsaný düþündüren, matematik teorili, sanki bir buluþ…

Nöbette  bir asker, elinde mýzrak ya da süngüsüyle,

Eðiten  hangi subay, gamzeleri, ilk görüþte sapla dedi,

Düþmanýma yenilip, teslim olunca, içimdeki ses bana,

Birgün senin olursa, atarsýn bin beþ yüz takla dedi…

Aþkýn bir panzehri olsaydý, inan o gamzelerin olurdu,

Bana göre, gözlerinle uyumlu sanki safir, kimine sýkýcý,

Havayý serinleten deðil, kalbimi serinleten bir þelaledir,

Basra Körfezine sýzan - dökülen,  dicle nehri gibi akýcý…

Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)

27.12.2013