Seninle
Diz boyu ağlamayı öğreniyor insan
Şehir şehir
Sokak sokak
Hatta yağmura çamura karışmayı
Üst baş kir pasak
Seninle
Yıkılmış enkazlarda savaş oyunlarına karışır insan
Hatta bombalar düşerken
Kahkahalar atmayı
Ben her ebe olduğumda
Köşe bucak
Saklanmayı
Seninle
Dalgalar aşındırdıkça kıyılarını
Köpük köpük dağılmak istiyor insan
Hatta en derin noktasından dalıp da
Çığlık atmayı mavilikte
Amaç bir tsunami dalgası olup
Yerle bir etmekse yüreğimi
Seninle
Sabahlara kurşun sesleriyle uyanıyor insan
Yırtılmış ayaklarından geçmekte tahrir
Ekmek kuyruğunda esrirken Bağdat
Ölüme uyanır gibi uyanır her sabah
Filistin , Şam
Görüyorsun ya kan kokuyor coğrafyam
Seninle
Bayrağa sarılır gibi sarılırız birbirimize
Özgürlük türküleri boylanır dillerimiz
Ismarlama şiirlerden uzak
Yazılır bütün hatıralar
Yarınımıza
Seninle
Kördüğüm olur hayat
Vazgeçilemezsin…
Âdem Efiloğlu
Not:
Sun
Sun diyorsun yüreğini de
Ağlıyor/sun
Oysa çiçek bahçesindeyiz
Kokuları almıyor/sun