Beni bana bırakma yarım kalırım yarım
En ufak rüzgârlarda karışırım gazele
Vazgeçmişken her şeyden sensin benim kararım
Onca kadın içinden bakmam hiçbir güzele
İhtirasla büyürken sevdanın kışı yazı
Söyle bana sevgili hiç olur mu birazı
Bırak isterse alsın beni şu Karadeniz
Köpük köpük vurayım kumsalına kıyına
Belki saadet bulur bir limanda gölgemiz
Belki de acı kalır bu sevdadan payına
Yüreğimden sağdığın hüzün benim kederim
Bak mahkûm oldu şimdi tutunduğun kaderim.
Sevdana rehin düşen şu garibe n’olur bak
Sustuğunda şarkılar sözünle mi vurursun
Kapanmış kapıların kavuşmak ne çok uzak
Eskimiş resimlerden aşkı uğurluyorsun
Sözler işmara düştü anlamlar kaybolunca
Nasıl efkârlı kalbim yokluğuna dalınca
O gözlerin kapımdı yüreğine indiğim
Kaç kilit vurdun şimdi açılmaz mı bir daha
Bazen karanlık olup sığındığın sindiğim
Tan vuran saçlarından uzanırken sabaha
Yüzündeki intikam sabaha düşen tandır
Fırla ki gözlerimden aşk deneni utandır
Açıver kulağını bu sesleniş niyazdır
Duymadım deme diye şiir şiir işledim
İstersen hiç çekinme idam fermanı yazdır
Ben seni ruh katında nikâh ettim eşledim
Sözlerim sussa bile şiirlerle anarım
Ben yanmaya talibim mısralarla yanarım
Adem Efiloğlu