Sus Zamanı Ey Gönlüm...!
Karanlık, ah karanlık...dibi görünmez kuyu
Yangınlarda bir yürek, yandıkça kavruluyor
Nicedir hasretinde arar gözüm uykuyu
Ne zaman nefes alsam küllerim savruluyor
Dışarda fırtına, kar...ne zaman gelecek yaz
Adı kaderdir deyip, dili bağladım sustum
Sağa dönsem uyku yok; sola dönsem hep ayaz
Bu ne bitmez ızdırap, zehir yedim, kan kustum
Adını bilen var mı; sevda nedir söylesin
Meleklerden sadece Azrail mi can alır
Düştüyse bir yangına artık gönül neylesin
Her gidenin ardından bir tek gözyaşı kalır
Her yanı düğüm düğüm, çözülmez bir kördüğüm
Sevmek mi zor, ölmek mi...arasında var mı fark
'Sus zamanı' ey gönlüm...ilmek ilmek ördüğüm
Aşk denilen bu hırka, bil ki; ateşten bir çark
Söylesin mihriyle mah, konuşsun benle gece
Her an neden gezerim ruh-beden ayrı yerde
Silinmez baht karası yazmayla hece hece
Aşk bir ömür deyip de, gönül verenler nerde..?
ŞİİRLERİN ŞAİRİ / ELİF KESKİN KARABULUT
(
Sus Zamanı Ey Gönlüm...! başlıklı yazı
Şiirle.ŞAİRİ tarafından
19.01.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
