Online Üye
Online Ziyaretçi
Mutluluk Hayali
Attığım her adım başka bir mahzunluk
Efkârım harap olmuş bir yığın enkaz
Feleğin çarkı dönmüş artık
Aynalarda gölgem var o da yalnız
İtikatimi yitirdim karanlık sokak ötelerinde
Işığı görmeye tahammül edemedim
Dünyam bir o kadar bîbaht, bir o kadar bedbin
Kaybediyorum kendimi tutan yok elimden
Geçen her dem yaralıyor yüreğimi
Hislerimi çalıyor usulca
Kapıda bir tokmak sesi
Rüzgâr gelmiş selamlıyor sevgiliyi
Günler bile uğramaz oldu kapıma
Sessizlik de alıp gitti başını
Gölgem son kez süzülürken arkamda
O da gitti ışıklar kaybolunca
Hayatta kala kalmış iki cihan
Bir ben, bir ruhum
Bütün sevdiklerim bırakıp gidince
Yalnızlık saplandı gözlerime amansızca
Hüzün kement atmış kalbime
Sabır eylerim cefanın azametli zulmetine
Tahammülü kalmamış sinemin
Mutluluğun hayaliyle tesellidir gönlüm
"FA"
Yazarın
Sonraki Yazısı