“Çimen gözlüm” diyorum sana.

Kabul et!

Herkesin, her þeyin papatyalaþtýðý yerde sen ayný kalamazsýn.

Herkes papatya olabilir, herkes papatya diye seslenebilir sana.

Ama kimse “Çimen gözlüm” diyemez sana, bir kere bakamaz öyle, sevemez seni, akledemez, teþbih edemez!

Sen benim Çimen gözlümsün baþkasýnýn deðil!

“Çimen gözlüm!” diyorum sana.

Ol!

Ne de yeþildir, ne de bahardýr, ne de güzeldir gözlerin. Ne de sitemkârdýr sözlerin! Bu sözler sevdiðinin ispatýdýr. Saygý duyuyorum.

Seni öyle özlüyorum ki sevmesen de severim, özlemesen de özlerim. Sen sev diye sevmiyorum seni, sen özle diye de… Kaç gündür düþünüyorum. Hep karþýlýk üzerine sevmiþim. Ararsan ararým, seversen severim gibi. Oysa öyle deðilmiþ bu! Ben seni, sen beni sevmesen de severim, özlemesen de özlerim gibi seviyorum.

Ben seni sen beni sev diye sevmiyorum.

Ben seni içimden geldiði gibi seviyorum.

“Çimen gözlüm!”

Baktýn mý bana yakarsýn, yaktýn mý kül edersin deðdiðin yeri.

Ne de hayat dolu, ne de umut doludur bakýþlarýn.

Canýma iþleyen nakýþtýr her nazarýn.

Azarýn nimettir.

Þimdi kalbime hükmet, aklýmý al baþýmdan.

Ben sana iltihak ettim. Mültecinim yüreðinde, gözlerinde sürgünüm. Firariyim sende, bul beni! Gözlerindeyim gör beni! Sözlerindeyim.

Ýþgal et beni. Kayýtsýz þartsýz tesliminim. Kölen et, yok et, ihya et! Ne dilersen dile! Aklýma gelmez bile… Ben sende yok olmayý arzu ediyorum.

Ýþtigalin olayým uðraþ 24 saat benimle. Düþüncen olayým fikrinde. Kalbinde heyecan… Fethet boydan boya, içten içe yak beni, al beni!

“Çimen gözlüm” diyorum sana ve anýnda bahara eriyorum.

Karlarým eriyor, güneþim çýkýyor. Ortalýk ýsýnýyor.

Çiçeðe duruyorum, meyveye… Sana…

Hazan uzak, kuraklýk, yabanlýk ve yavanlýk sen varken bana yok.

Bahardýr yaþadýðým, hayranlýktýr, seyranlýktýr tutulmuþluðum.

Sararýp solarým sen yokken.

Yeþerir filizlenirim sen varken.

Ah be yeþil gözlüm!

Sende kalmak isterim her iki cihanda da!

Sende yaþamak ve sende ölmek isterim.