Toz duman ortalýk,

Göz gözü görmüyor,

Bir o kadar viraným,

Hiç böyle olmamýþtým…

Göz kýrpmakta yýldýzlar

Ve açmýþ kollarýný

Beni beklemekte,

Bir o kadar soðuk,

Ben ise sessizim ve kayýtsýz.

Ýçimde kýpraþan beþeri korkularým,

Virajý yok ki bu amansýz yollarýn

Geçerken yanýndan

O dipsiz kuyularýn:

Düþtü düþeceðim,

Yol yakýnken kaçmalýyým.

Sitemin biri bin para,

Kaldým tam da

Karanlýðýn ortasýnda,

Fýsýltýlar çalýnýrken kulaðýma,

Tüm ahvalim kayýplarda.

Ne varsa sýnýr tanýmayan,

Ben asla bunlarla baþa çýkamam.

Yanlýþlar götürdü

Bildiðim tüm doðrularý,

Oysa hayat bana böyle sunulmamýþtý.

Çaresiz, ýssýz

Ve bir o kadar korkak.

Tüm ruhlar kaldý çýrýlçýplak;

Hani nerede dingin günlerim,

Bilinmezliðe bir kez daha yenildim.