Sen benim en sevdiðim, sevgisiyle can bulduðum. Gözlerinde mutluluðu görünce mutlu olduðum ve adýna gülümsediðim. Bugün sana nasýlsýn demek istedim sadece. Yanýna yaklaþýp sessizce, kokuna sarýlmak istedim. Nefesin olmak istedim bugün yalnýzca. Kavrulmuþ kahve kývamýnda acýlarým vardý ve ben onlarý seninle sarmak istedim. Varlýðýnla, yokluðunla, ben olmuþluðunla sen olmak istedim. Sonra senin acýlarýný da istedim. Seni en çok hüzün yanýndan sevdim. Sonra durdum, baktým sana ve kirpiklerinden sevdim, sonra yine durdum ve seni gülüþünden sevdim. Dudaklarýndan sonra.. Sonra, sonra. Sayamadýðým yerlerden binlerce kez sevdim seni. Geçenlerde bir þarkýnýn içine saklanmýþtýn sen, seni o söze saklamýþlardý. Tutup onu da sevdim. Sözsüz þarkýnýn içindeki en anlamlý söz dedim adýna. O da en çok sana yakýþtý. Mavi muhtaçlýðýna, kýrmýzý utangaçlýðýna sýðdýrdýðým. Bugün yine en çok seni sevdim.