Gözlerin gözüme
dokunduğunda, İçimde bir ateş yanar
maralım. Heyecan yüzümden
okunduğunda Anlamaz el âlem kınar
maralım.
Yokluğun volkanlar döker
üstüme, Göklerden şimşekler
çeker üstüme, Yıkılır bu şehir çöker
üstüme, Kalb-i harabımı onar
maralım.
Ne kadar müptelân
olmuşum meğer. Seninle bir lâhza bir
ömre değer, Lûtfuna ermeden ölürsem
eğer, Sanma ıstırabım diner
maralım.
Yüreğim çağlayan gözlerim
taşkın, Biraz divaneyim biraz da
şaşkın, Gözlerin ermektir
sırrına aşkın, Seni görmüş olmak hüner
maralım.
Gözümün yaşını
gizlediğimde, Bir düşü film gibi
izlediğimde, Seni ölesiye
özlediğimde, Ne olur bir çare öner
maralım.
Adımı her zaman
mutlulukla an Ateş-i aşkındır
içimde yanan "Sevme"
dediğin gün kahrolur bu can O vakit ölmeyi dener
Maralım. O vakit ölmeyi dener
Maralım.
Hasan Hüseyin YILMAZ
Yorumuyla şiirime değer katan Mehmet Fikret ÜNALAN üsatada teşekkür ederim.
( Maralım başlıklı yazı pusat cCc tarafından 2.02.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.