Online Üye
Online Ziyaretçi
Aslında geceleri
Üşütmekte yalnızlığım
Hep sırnaşır birkaç resmin
Seni çizmeye yeminliyken
Ümidin rengi içinde tuvalin
Bir bakarsın düştüğüne
Pişman olmuş bir kar tanesi
Kim bakıyor ki eridiğine
Aslında niceleri
Yeni bir şey değil
Karanlığa gömülüşüm
Seni bulmaya yeminliyken
Ha sensizliğe örülmüşüm
Ha ölmüşüm ela gözlerinde
Bin ah içinde bir mezar sessizliği
Kim soruyor ki senelere
Aslında heceleri
Dizmiştim peşin sıra
Hep ağır giden bir yük treni
Seni yazmaya yeminliyken
Gördüm raylara düşmüş sitemleri
Belki gelirsen bir gece vaktinde
Umut yol bulmuş anladım şimdi
Kim bakıyor ki gerilere
Dr.süreyya önder