Online Üye
Online Ziyaretçi
İstikrarsızdı aşk
denen,
Hani yalpalayan
mütemadiyen,
Adeta vurgun
yemişçesine…
İki büklüm hayatta
Ve sesi soluğu çıkmayan
kim varsa.
Günahtı sevmek belki de
Bilip bilmeden
Açık denizlerde kulaç
atan
Üstelik yüzmeyi
bilmeden.
Bazen de dibe vurur ya
insan
Yok, işte yok,
Bir el verip, çekip
kurtaran.
Belki de yıldırım
çarpmışçasına,
Her daim kul köle olan
Sevginin yolunda.
Ve suskundu zaman zaman
Sevmek ya da konuşmak
bir suçmuşçasına.
Biraz çaresiz, bir o
kadar yılgın
Azıcık da yorgun
Etkisindeyken geçip
giden yılların.
Dinmek bilmedi fırtına
Yağmurun azizliğine
uğramışçasına
Ne gören oldu akan
gözyaşlarını
Ne de anlayan o kanayan
yarayı.
Ve sürüp gitmekte o
rüya
Hiç bitmeyeceksine,
Bitmesin de…