Vasiyet
Yeni sökülmüş tırnak acısı
sallanıyor veda ayracı gibi
anahtar deliği dünyamda.
Mevsimsiz girdap içinde.
çöküyor düşündükçe dibe.
Siyaha sarılmış yüzüm
suyun aynasında öbür yarım.
Ve değiyor beklemediğim taş
serçe parmağıma.
Kırıldığında diz kapağım
yanmamıştı bu kadar canım.
Çekildi nabız atışlarım kulaklarıma
geçmişin sesi elek altı duyamıyorum.
Dün akıp gidiyor içimden
ses(s)izlik yağıyor dışarda..!
Bıra(a)k bunları... !
Bırak...diyorum...
Verilmeden arka mahallede selâ
Son kez söz hakkı istiyorum.
Kaldırıyorum parmağımı havaya
Camdan kuleli hayata...
Kıyamet koptu kopacak biliyorum
ahiret içim-dışım.
Bakamıyorum içine sandığımın...
Islanmadan beyaz gömleğim
bir tuş izi olmadan gecede.
kal(mak) yankılanmadan beynimde
Dağıtın elbiselerimi herkese...
Sadece;İp atlayan küçük kızın
kırmızı ayakkabısını
koyun kapının önüne.
Askıda unutulmadan nefesim....
Ferda Özsoy
(
Vasiyet başlıklı yazı
ferda'ca tarafından
24.02.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
