Elden ele gezmiştir tarihsel akışıyla

İnip çıkan değerle aldatmış nakışıyla

Bazen put bazen sebep değişen bakışıyla

Garibanda misafir zenginin cebi para.

 

Biraz doymaya fakir ömrünce hep çalışır

Başı sonu yok deyip sonra birden alışır

Varlık sahibi olan buna pis pis yılışır

Uzanınca ısıran delikte böbü para.

 

Hakkı unutan dilde yüce dünya timsali

Kimine canıyla bir vuslatının visali

Arife güzel araç elin kiri misali

Karanlıkta çakmakla kuyunun dibi para.

 

Ben neymişim diyerek çevrede güçlü akım

Bakmadan atasına şişirir tarla takım

Hepsini yer yutar da uzatmaz küçük sıkım

Sıcakta serap gibi ağanın kepi para.

 

Sıkıntılı hesabı yakıyor düşününce

Kışta paltoya benzer sarıyor üşününce

Acıkana sofradır doyuyor görüşünce

Değirmeni döndüren suyunun debi para.

 

 

20.02.2014

Ahmet Çelik

Ceyhan

VİSAL:Ulaşma varma, sevgiliye kavuşma, dosta kavuşma.

BÖBÜ:Büyük gri örümceklere Adana yöresinde Böbü derler.

( Para başlıklı yazı AhmetÇELİK tarafından 3.03.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu