Uçuşan Etek Kırıntıları
Uçuşan Etek Kırıntıları
Bitimsiz bir uykudan
açtı mavi gözlerini
pencereler.
Lake duvarların
gri renginde
firari kirpikler.
Adımlıyor düş’ün geçidini
katmerli gülüşler.
Siliyor ağır ağır şiiri
bilmem kaçıncı vitesler.
Tükendi anılar
Son kozlar oynandı.
Tek görgü tanığı
çember çeviren
akbabalar...
Birikti akasyalar
kuş gölgesi biriktiren
uçurumda.
İndi mapushaneye
yorgun cüppeli gece.
Ağladı dövülmüş bir çocuk
şive değiştirdi ışık.
üşüdü
üşüdü
üşüdü...
Yorganın altında.
Ürperdi avucunda
ayçiçeği açan mutluluk..
Oyuncak değildi özlem
üçüncü sınıf biletli
sinema salonunda...
İz bırakır patikalar da
çizilen yakamoz kırıntılarında.
Ferda Özsoy
Vurgun yese de sevgi kuşunun kanadı,mahsur kalsa da verilmiş sözlerde;Altın başaktır vicdanı unutma...Değneğini yasladığında omuzuna;Sığınak arayan bir çocuk sesi duyarsan eğer, yağmaladığın çocuk hesap soracak sana unutma çiğ düşen alaca karanlıkta...
(
Uçuşan Etek Kırıntıları başlıklı yazı
ferda'ca tarafından
14.03.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
