Görüyor musun Gökçe!
Neler oluyor.
Bilsen sokaklarda
Sahipli-sahipsiz ne itler uluyor...

Biliyor musun Gökçe!
Çocuklar kandırılıyor
Çocuklar ölüyor
Kirli kirli emeller için kullandırılıyor...

Ah be gökçe!
Aslında ölen çocuklar değil
İnsanlığımız
Bunları biz yeni yeni öğrendik, sen de bil...

Gökçe!
Ne deyyuslar türedi
Her biri zibidi tipli
Bu nankör kediler, kendini aslan zannetti, kükredi.

Hey gidi Gökçe!
İlim-irfan yerine, başkaldırmayı öğrettiler sabilere
Okullarda, yurtlarda.
Zavallı ablalara, abilere...

Sevgili Gökçe!
Kaldırım taşlarını üryan bıraktılar
Bakireleri dul
Esir aldılar akılları, düşünceyi yaktılar...

Bilsen Gökçe!
Kanatlarını kopardılar papatyaların
Gelincikler yasta.
Parya'ladılar, parçaladılar düşlerini Ütopyaların...

Sen söyle Gökçe!
Ne zaman bitecek? Biter mi dersin bu sancı
Şehirlerime kustular en kirli öfkelerini
Her biri cenabet, her biri yabancı...

İşte böyle Gökçe
İstila altında yurdumun dört bir yanı, üç beş itin elinde
Tükenmek üzere gayrı son umudum.
Bari, siz kurtarın çağlar ötesinden gelinde...


( Gökçe başlıklı yazı Halis Kandmr tarafından 14.03.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu