İnsanları gerçek yüzleriyle

Tanıyorum artık!

Sadece onlara gülümsüyorum

Zaman, o kadar değişti ki

Eskiden aşk sonsuzdu

Şimdi ise aşk

Bir  gecede   tükenip, biten! 

İnsanlık o kadar ucuz olmuş ki

Zalimlere, göz açık deniliyor

İnsanlara,  önem  verenlere   ise

Enayi veya saf deniliyor

Devir böyleymiş

Bu devirde,

Her şey çıkarlar üzerine kuruluyor

Hiç  ölüm  yokmuş  gibi  yaşanılıyor

Maneviyat yerini, çıkarlara  bırakmış

Bir de denilmiyor  mu

Zaman!

Ben bu zamanın içinde ,

Yaşamayı öğrenemedim

Zamana  ayak  uyduramadım

Geride kaldım!

Ben bu zamana

Sadece uzaktan bakıp  gülümsüyorum