.Ey Yâr! .


Hasret dayanılmaz hal aldı Ey Yâr!
Hicrân yüreğime hüzün dokuyor.
Kalbim paramparça, yaşanmaz diyâr
Baktığım aynalar ölüm kokuyor.

Bir fırtına gibi esip amansız
Mahvettin ömrümü, bıraktın cansız
Kurduğum hayaller, solgun, gümansız
Dizlerim dermansız; yorgun, çöküyor.

Sebep sevda ise edilmiyor giz
Kan kustu gözlerim, damla damla iz
Umudum hakkını almaktan âciz
Bahtımın payına sürgün çıkıyor.

Dehlizde gibiyim, her yanım harap
Vuslat toprak altı, varılmaz, serap
Nefes almak bile artık ızdırap
Sanki ciğerimi bir el söküyor.

Çiçek öz vermezse neylesin arı
Ne etsem dinmiyor gönlümün harı
Sayende, Azrâil açmış mezarı
"Gel! " diyor âdetâ, tutmu
ş çekiyor. 

Dizlerim dermansız; yorgun, çöküyor.

 

Mecit Aktürk

( Ey Yar... başlıklı yazı Mecit Aktürk tarafından 24.04.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu