Ne zaman yağmur yağacak olsa bu kente, ben bir garipleşiyorum. 
Kimsesizliğime değil sensizliğime ağlıyor sanki gökyüzü. 
Pencereden süzülen yağmur damlaları heceliyorsa ismini,
Ve üstüme düşen her bir damla yakıyorsa benim de bedenimi,
Bilki bu şehirde yağan yağmur bile düşman bana sen olmayınca.

Yürümeyi severim bilirsin, buna yürüdüğümüz yollar şahit,
Burda yalnızlık uzun bir yol ve beni sensizlikle tehdit ediyor.
Hiç tutmasanda ellerimi, şu kalem tutan ellerim sana ait.
Hiç bakmasada gözlerin gözlerime, gözlerim yalnız sana ait.

Bu kente de güneşte doğuyor arada bir herşeye ve bana rağmen,
Doğuyor ancak güneş gören vücudum senin yokluğunla üşüyor.
Bu kente her nekadar ismini versem de uzak işte gözlerinden.
Sen olmayınca yıkılıyor hayalimde kurduğum bu kentten ülkem.

Bu akşam ayrı bir garibim, hem yağmur da yağmıyor ki dışarıda,
Anlamadım yalnızlık ateşini yakanın sensizlik olduğunu.
Anlamsızlığıma mana olmaya çalışırken okuduğum sözler,
Seni hatırlatmayı unutmuş bütün kelimeler, bütün cümleler.

                                              ism-i mechul
( Sensiz Bu Şehir başlıklı yazı ism-i mechul tarafından 27.04.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu